Als ouder van een hoogbegaafd kind krijg je een bijzondere taak. De meeste ouders zien in hun omgeving hoe andere kinderen worden opgevoed en hebben zelf een beeld gevormd hoe ze het willen. Wanneer iets niet helemaal lekker loopt, kunnen ze terecht bij andere ouders die hun ervaringen kunnen delen. Een mooi vangnet dat in de meeste gevallen werkt.
Helaas werkt het niet altijd wanneer je kind een hele andere opvoeding vraagt. Ouders beginnen soms te twijfelen aan hun opvoedingskwaliteiten en aan zichzelf. De gekregen adviezen werken bij anderen, maar niet bij hen. Ze moeten wel iets verkeerd doen toch?
Veel ouders van hoogbegaafde kinderen zijn zelf ook hoogbegaafd en hebben dit nog nooit onderkend. In coachingsgesprekken over de opvoeding zie ik de worsteling die er is. De herkenning van hun eigen situatie vanuit hun jeugd, het verlangen om het anders te doen én de druk van de sociale omgeving die zegt dat het niet anders kan en mag.
Hierdoor geven ouders aan hun kind al snel de boodschap af dat ze zich moeten aanpassen ten koste van zichzelf. In de coaching vertellen de ouders dan dat ze het als zo oneerlijk ervaren dat ze hun kind hetzelfde laten doormaken als ze zelf moesten doormaken. Ze zouden zo graag beter naar hun kind willen luisteren.
Begrijp me goed, ik zeg niet dat hoogbegaafde kinderen zich niet hoeven aan te passen. Iedereen moet zich aanpassen. Maar, de aanpassing voor hoogbegaafde mensen is vaak zoveel meer dan van anderen, dat je je kunt afvragen of het nog gezond is.
Hoe dan wel?
Het is belangrijk dat je allereerst durft te kijken hoe jij zelf bent opgegroeid, wat jouw verlangen is naar bijvoorbeeld autonomie, respect en zinvol leven. Accepteer jij als ouder dat dit te maken kan hebben met je eigen eventuele hoogbegaafdheid?
Acceptatie dat een hoogbegaafd mens echt een ander mens is dan een niet-hoogbegaafd mens is een hele stap.
Wanneer je voor jezelf deze waarden en acceptatie helder hebt is de opvoeding van je bijzondere kind zoveel makkelijker. Je weet dan waarom je de keuzes maakt die je maakt. Je kunt staan voor je kind en voorleven hoe je weerbaar en kwetsbaar tegelijk kunt zijn als hoogbegaafd mens. Hierdoor voelen kinderen zich sterker en durven ze te verwoorden wat ze ervaren, voelen en nodig hebben. Hierdoor is er respect, niet alleen voor de mensen om hen heen, maar ook voor zichzelf.
Het sterk maken van je kind als persoon is mijns inziens het mooiste cadeau dat je aan je kind kunt meegeven in de opvoeding.
