Aarzelend stapt Pelle bij mijn praktijk naar binnen en kijkt me aan. Na de intense blik die bijna alle kinderen mij geven als ze voor het eerst komen, begint hij te praten. ‘Kijk, ik heb een rode sjaal, die is nieuw. Mijn gele jas ook. Zal ik ze uitdoen?’ Ik vertel hem dat hij ze aan de kapstok kan hangen. Als hij klaar is vraag ik of hij diksap, water of niets wil drinken. Hij vraagt om iets anders en ik vertel hem dat hij bij mij alleen kan kiezen uit mijn opties. Hij kiest diksap en ik zet het voor hem klaar.

Als we eenmaal zitten, vertellen zijn ouders dat er een grote ontwikkelingsvoorsprong is vastgesteld bij Pelle. Er is aan hen niet uitgelegd wat dit betekent voor de opvoeding. Als drie-jarige is hij nu het huishouden aan het bestieren. Hij bepaalt vanaf het moment dat hij wakker is wie waar zit, wat er gegeten moet worden en gedaan zal worden. De ouders zijn onzeker, moe en soms ook radeloos. Zodra er geen gehoor wordt gegeven aan zijn ‘eisen’ ontstaat er paniek bij hem en wordt hij boos. Niet een beetje boos maar indrukwekkend boos.

Tijdens het gesprek dat ik voer met de ouders speelt Pelle met het speelgoed dat ik voor hem heb neergezet. Hij gaat voor mijn voeten zitten met zijn speelgoed. Hij trekt aan mijn broek en tikt op mijn been om mijn aandacht te krijgen. Ik kijk hem aan en vertel hem dat ik nog even naar zijn ouders wil luisteren en daarna tijd voor hem heb. Hij accepteert dit en speelt rustig verder. Zijn ouders vallen bijna van hun stoel. Hoe kan dit? Thuis wil hij altijd direct de aandacht en accepteert hij het nooit dat het uitgesteld wordt. Het is de hoogste tijd om uitleg te geven.

Hoogbegaafde kinderen worden met een voorsprong geboren en nemen vanaf het begin van hun leven al meer waar dan andere kinderen. Hierdoor kan de wereld overweldigend overkomen, zoveel prikkels voor zo’n jong kindje. Een manier om die overweldigende hoeveelheid prikkels de baas te kunnen is je wereld zo inrichten dat je het kunt begrijpen en verwerken. Pelle vond de oplossing in het bepalen van de regels voor zijn omgeving. In het begin was dat grappig en speelden de ouders het spel mee. De grap ging ervan af toen bleek dat het serieus was, Pelle raakte in paniek als er geen medewerking meer was. In feite waren de rollen omgedraaid, hij bepaalde de leefregels in plaats van zijn ouders, waardoor de wereld nog onveiliger werd voor hem.

Na deze uitleg viel ook het ander kwartje bij deze slimme ouders. Doordat ik al bij binnenkomst de regels had bepaald was de situatie voor Pelle veilig en kon hij het accepteren om even te wachten. Zijn ouders schakelden razendsnel en begonnen nog tijdens het gesprek met duidelijke leefregels stellen. Pelle reageerde uit gewoonte nog paniekerig, maar zag geen resultaat, zijn ouders bleven bij hun punt. Toen ontstond er rust in zijn lijfje en kroop hij op schoot bij zijn moeder voor een knuffel. Een mooier dankjewel kon hij haar niet geven.

Pin It on Pinterest

Icons made by Dave Gandy from www.flaticon.com is licensed by CC 3.0 BY